Girişte sözünü ettiğimiz Rum beyliklerinin dağıtılıp yeniden kuruluşu, devletin varlığıyla yokluğunun birbirine karıştığı aralar, kesintiler, kopuşlar/fetretler 1300’lerde çoktan neredeyse süreğenleşmiş durumdaydı o demlerde.
"Anlam arayışında tüm bir tarih, geçmiş, gelecek ve şimdi, hakikat arayışının tarihi olarak adlandırılsa yeridir. Hakikat nedir ve insan neden onu arar. Elbetteki insanla ve özellikle tek tek insan bireyi ile ve onun ilgi ve temayülleriyle belirlenen bir hakikat bu. Aslen her bireyin bir hakikat algısı vardır ve bu hakikat çok da somut bir şey değildir. Görme ve algılama ya da başka bir tabirle okuma yani yorumlama biçimi ile ilgilidir. İnsan teklerinin cemaat ya da toplum içinde yaşıyor olmaktan hareketle edindikleri kültürel kod ya da oluşları onları bir arada tutan ve aynı zamanda iten bir etki ile sürer. Bu gerilim içinde okunan ve yorumlanan bir dünya mevcuttur. Okunan ve yorumlanan bu kodların farklı tezahürleri bir hakikat arayışını beraberlerinden getirir."
"Zaman ve mekanla birlikte tekniğin derinlemesine değiştirdiği hayatın üçüncü bir genel, maddi olmayan unsuru daha vardır ki o da harekettir. Burada da aynı süreci görüyoruz. Hareket, hayatın spontane ifadesidir, görünen biçimidir. Canlı herşey, kendi davranışlarını, yönelimlerini, hareket ve ritimlerini kendisi seçer. Dışarıdan bakıldığında, belki de, bir canlının hareketlerinden daha kişisel başka bir şey yoktur. Sadece bireysel şeylerin hareketleri vardır."
"Haksızlık, adaletsizlik, yalancılık, kayırmacılık ve insanların samimi duygularını sömürerek çıkarlarını her şeyden üstün gören ve bu insanları sömürmede meziyetlerinden dolayı ellerine su dökülemeyecek olan ve entelektüel derinliğe sahip olmayan bu “yetenek erbap”larının yayıncılık piyasasında buna benzer binlerce vakası mevcut. “Kol kırılır, yen içinde kalır” sözünü doğru çıkarmamak gerektir. Bunun için kimilerine temas etmek ve rahatsızlıkları ortalığa saçmak gerektir. En azından rahatlamak için bu elzemdir. Bu ve benzer vakaları anlatmak isteyenlere itaatsiz.org’un sayfaları her zaman açık olacak."
Sufilerin ve "ahlak"ın bozulmasına bozucu ve şaşırtıcı hal, eda ve dille karşılık veren Kalenderilerden olan Kaygusuz Abdal'dan bir deyiş ve kalenderilerden bazı görüntüler
"Tüm politik felsefeler içinde anarşizm muhtemelen politik arenada bulunan tüm yazarlarca – Marksistler, liberaller, demokratlar ve muhafazakârlar – yapılan ve basında çıkan en kötü yorumlara sahiptir. Amerika’nın başkanı Theodore Roosevelt anarşizmi “insan ırkına karşı bir suç” olarak tanımlamıştı. Anarşizm yanlış anlaşılmış, yanlış tanıtılmış, göz ardı edilmiş, alay edilmiş, suistimal edilmiş ve ona iftira edilmiştir. Çeşitli şekillerde yıkıcı, şiddete eğilimli ve nihilist olarak değerlendirilmiştir. Anarşizme karşı sayısız eleştiri geliştirilmiştir. Ben onların sekiz tanesini kısaca ele alacağım."
Metnin konusu olan vakanın özeti. Bu metinde anlatılanlardan hareketle analizler yapılıp sorgulanacak ve yazı devam edecek.
(Yazıcızade Ali, Tevarih-i Al-i Selçuk, haz. Dr. A. Bakır, Çamlıca y. 2009, s. 911-921)
"Sovyet rejiminin yıkılmasıyla Marksistler entelektüel dağınıklık halindedirler ve güvenli politik bir yerde demir atacak yer bulmak için boşuna debelenmektedirler. Ya Hayek ya da Keynes’in cazibesindeymiş gibi görünüyorlar. Sosyalizmleri nereye giderse gitsin süreç içinde kaybetmişlerdir. Roger Scruton gibi muhafazakar yazarlar Sovyet rejiminin gerçeklerine Marksistlerin gözlerini kapatmış olmalarından büyük bir zevk almaktadır."
"Makinenin duyuları ve organları, insanın duyuları ve organlarının güçlerini artırmış, yeni bir ortama dalmasına, meçhul görünümlerle, özgürlüklerle ve köleliklerle tanıştırmıştır. İnsan, yavaş yavaş fiziksel kısıtlamalardan kurtarılmıştır ama daha beteri soyut kısıtlamaların kölesidir. Aracılar sayesinde hareket etmektedir, bunun sonucunda da realiteyle temasını kaybetmiştir. İlgilenen okuyucu, işçinin malzemesinden ayrılması üzerine Friedmann'ın harika çalışmasına bakabilir. İşçi olarak insan, hayatin ve çevrenin temel unsuruyla, yaptığım şeyi yaptığı temel malzemeyle temasını kaybetmiştir. Artık ahşabı, demiri veya yünü bilmiyor. Yalnızca teknikle haşır neşir. Bir usta olma kapasitesi, onun malzeme bilgisinin yerini almıştır. Bu gelişme, henüz ölçülemeyecek derin zihinsel ve ruhsal dönüşümler meydana getirmiştir.”
"Arapçanın tevili, Şemseddin Sami’den belirginleştiğini ve yayıldığını sandığım bir yanlış tanımlama ve “kök bulma”yla “meal”e dayandırılır. Meal anlam, kavram, ortaya çıkan sonuç gibi değişmezlik kurgularıdır. Önem ile önemsiz ikiliğinin dikinedizilişi ya da şeylerin altlı üstlü kavranışı mealciliğe içkindir. Mealen ise, özünü ve anlamını alma işlemidir. Bu işi yazacı yazacına yapmaz mealci. Anlamda önemli olanı, yani anlamın özünü söküp alır."
